Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Στον πολιτισμό-πρόσχημα του συστήματος, ας αντιτάσσουμε τον Πολιτισμό-Λάβαρο της Ελευθερίας


Ο Anna Lindh Foundation (ALF, http://www.euromedalex.org/) είναι ένας μη κυβερνητικός οργανισμός (μη.κυ.ο) για την προώθηση του πολιτισμού, που δραστηριοποιείται σε 43 χώρες, με τη μορφή ένος δικτύου συνεργασίας μεταξύ τοπικών πολιτιστικών μη.κυ.ο.

Δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα. Λόγω επαγγέλματος, ήμουν κι εγώ στην λίστα e-mail του ελληνικού τμήματος και παρακολουθούσα τις δραστηριότητές του.

Στην αλληλογραφία που δέχτηκα σήμερα και σας παραθέτω εδώ, φαίνεται ποιες είναι οι προτεραιότητες κάποιων ελληνικών(;) πολιτιστικών μη.κυ.ο, εν μέσω της κατάστασης που βιώνει η Ελλάδα σήμερα.

Σας παραθέτω επίσης και την δική μου απάντηση. Τα συμπεράσματα δικά σας. Συνιστώ μόνο να αποφύγετε να τα γενικεύσετε σε όλους ανεξαιρέτως τους πολιτισμικούς μη.κυ.ο. Ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια αλλά κοινωνικό αγαθό πρώτης ανάγκης και – ευτυχώς – υπάρχουν και κάποιοι πολιτιστικοί μη.κυ.ο., στην Ελλάδα και αλλού, που δεν το ξεχνούν αυτό.

Μιχάλης Οδυσσέας Γιακουμάκης

/** Το Πολωνικό Εθνικό Δίκτυο του Ιδρύματος Anna Lindh δηλώνει πως ανησυχεί σοβαρά για την κατάσταση στη Συρία και προτείνει να πάρει, σε διεθνές επίπεδο, ο οργανισμός θέση υπέρ του δοκιμαζόμενου Συριακού Λαού. Δεν φαίνονται να βρίσκουν λόγο ν'ανησυχήσουν για την κατάσταση στην Ελλάδα ας πούμε. Δεν φαίνονται να ξέρουν καν ότι και ο Ελληνικός Λαός δοκιμάζεται. Όμως – στο φινάλε – Πολωνοί είναι. Δεν ζουν εδώ άρα μπορεί κάλλιστα να παραπληροφορούνται και να μην ξέρουν τι περνάμε. Όλα καλά λοιπόν ως εδώ. Η πρόταση φτάνει, μεταξύ των άλλων και στο αντιστοιχο Ελληνικό δίκτυο. Αυτοί βέβαια ζουν εδώ και ξέρουν τι περνάμε από πρώτο χέρι. Δεν μοιάζει όμως να τους αφορά μια και προωθούν την πρόταση των Πολωνών και ζητάνε τη γνώμη μας αν θα πρέπει να συμπαρασταθούμε στη Συρία, δίχως την παραμικρή αναφορά στα καθ' ημάς **/

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΑΠΟΨΗ, ΑΝ ΔΗΛΑΔΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ

Δρ. Στέφανος Βαλλιανάτος
Συντονιστής,
Ελληνικό Εθνικό Δίκτυο του
Ιδρύματος Anna Lindh,
Ελληνικό Ιδρυμα Πολιτισμού,

----- Original Message ----- From: "Joanna Sanetra" <j.sanetra@mck.krakow.pl> / Πολωνικό Δίκτυο
Sent: Friday, March 02, 2012 2:02 PM
Subject: situation in Syria


Dear Colleagues,
I am sure that we are all observing the situation in Syria with growing
anxiety and worry. This is why I would like to ask you whether you think the
ALF should take a stand in this situation (as we have before, especially in
the case of the difficult situation in Palestine) and at least produce an
official statement? In our opinion this is important if the ALF wants to be
a voice of the civil society in the region. And what is more, I think we
simply owe it to our colleagues from the Syrian network, some of them we met
during the previous ALF meetings.
Please, let me know what you think. If many of you share our point of view I
would like to pass this message to Mr. Claret and ask him to act on our
behalf as the director of the Foundation.
Best regards,
Joanna

Joanna Sanetra-Szeliga
Koordynator polskiej sieci Fundacji im. A. Lindh/Head of the Polish Network
of the Anna Lindh Foundation
Instytut Dziedzictwa Europejskiego / Reseach Institute for European Heritage
Międzynarodowe Centrum Kultury / International Cultural Centre
Rynek Główny 25
31-008 Kraków, Poland

/**
Απάντηση του Ομίλου UNESCO Νέων Θεσσαλονίκης: Εγκρίνει κι επαυξάνει. Μοιάζει κι αυτός σαν να μην γνωρίζει τι γίνεται στον τόπο του, σαν η Θεσσαλονίκη να βρίσκεται κάπου αλλού, μακρυά από 'δω **/

αγαπητοί φίλοι του ελληνικού δικτύου,

το θέμα είναι πολύ σοβαρό και σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις, με βάση και την προτροπή του Στέφανου.

Ας συμφωνήσουμε για ευκολία πως αυτά που βλέπουμε από την τηλεόραση και διαβάζουμε στο διαδίκτυο δεν είναι όλη η αλήθεια. Ας συμφωνήσουμε επίσης πως δεν μπορούμε να ξέρουμε όλες τις λεπτομέρειες μια και η Συρία είναι αρκετά μακριά μας. Και ας συμφωνήσουμε τέλος πως η άποψη που έχουμε διαμορφώσει εδώ στην Ελλάδα επί του θέματος είναι πολύ διαφορετική από την άποψη που έχουν διαμορφώσει πολίτες και συλλογικότητες στην Τουρκία, την Ρωσία ή την Γαλλία και την Σουηδία και πως τα παιχνίδια γεωστρατηγικής ξεπερνάνε την ταπεινότητά μας, το Ελληνικό Εθνικό Δίκτυο του Ιδρύματος Anna Lindh.

Υπάρχει όμως ανοικτό το θέμα της αλληλεγγύης, της ανθρωπιστικής καταστροφής και του ενδιαφέροντος με ανθρώπους και οργανώσεις που πιθανά γνωρίζουμε, έχουμε σχεδιάσει μαζί δράσεις ή απλά είμαστε συνάδελφοι στο πλαίσιο της μεγάλης οικογένειας του Ιδρύματος Anna Lindh. Και μπορεί να μην είναι ίδια τα δεδομένα όπως πέρυσι στην Αίγυπτο αλλά μιλάμε και πάλι για ανθρώπους, για παραβιάσεις και για την λογική της επίδειξης δύναμης επί αδυνάτων.

Θα πρότεινα την έκδοση μιας ανακοίνωσης από την μεριά μας με το σκεπτικό της αγωνίας για την κατάσταση που επικρατεί στην Συρία σε ένα κείμενο που θα επαναφέρει (όπως λέει και η Πολωνή φίλη μας) στην επικαιρότητα το ρόλο του ALF ως τη φωνή της κοινωνίας πολιτών της περιοχής. Ένα κείμενο που θα μπορούσε να είναι πολύ λιτό χωρίς να μπαίνει σε λεπτομέρειες και κυρίως να προσπαθεί να θέσει το θέμα της δημοκρατίας και της ανάδειξης του ρόλου των σχημάτων της κοινωνίας των πολιτών.

Και για να μη φορτώνω τον Στέφανο θα έλεγα πως αν συμφωνείται θα μπορούσα να κάνω ένα πρώτο σχέδιο.

ευχαριστώ,

Μπάμπης Παπαϊωάννου
Όμιλος UNESCO Νέων Θεσσαλονίκης

/** Απάντηση της [President] της Fair Trade Hellas. Συμφωνεί κι αυτή με τον προλαλήσσαντα, όσο για την δύστυχη Hellas κουβέντα...**/

Καλησπέρα,

και εμείς στην Fair Trade Hellas συμφωνούμε απολύτως με την πρόταση του Μπάμπη.

Φιλικά,

Marina

Marina Sarli
Πρόεδρος [President]
FAIR TRADE HELLAS



/** Απάντηση του Artistic Director του οργανισμού EN CHORDAIS. Κι' αυτός μοιάζει να μην έχει αντιληφθεί τι γίνεται στο Greece – κι ας εδράζεται στην Thessaloniki - και συμφωνεί περιχαρής, “απολύτως” υμνών την πρότασιν των Πολωνών en chordais kai organois **/

Συμφωνώ απολύτως και εγώ.
Kyriakos Kalaitzidis
Artistic Director
______________________________
EN CHORDAIS
Musical Traditions of the Mediterranean
21 Pavlou Mela str.
54622 Thessaloniki
Greece



/** Απάντηση της Ομάδας “Πολύδρομο”. Μέσα κι αυτοί. Με τη Συρία τουλάχιστον αισθάνονται σαφώς αλληλέγγυοι. Με την Ελλάδα δεν γνωρίζω. **/

Αγαπητά μέλη του δικτύου,
Συμφωνούμε με την πρόταση του Μπάμπη, μπορούμε να εκφράσουμε συλλογικά τη θέση μας.
Άλλωστε το δίκτυο λειτουργεί εξαρχής, ως κρίκος επικοινωνίας και αλληλεγγύης.
Μπάμπη θα περιμένουμε το αρχικό κείμενο.

Φιλικά,
Ομάδα Πολύδρομο




/** Το Κέντρο Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών (ΚΕΜΜΙΣ) θίγει, μεταξύ των άλλων και το ζήτημα του “... σεβασμού των βασικών ελευθεριών του εκφράζεσθαι και του συναθροίζεσθαι με στόχο την δρομολόγηση διαδικασιών γνήσιας έκφρασης του λαού της Συρίας ...” Προφανώς δεν περνάνε από την Πλατεία Συντάγματος ποτέ, ή τουλάχιστον δεν περνάνε όποτε βρωμάει μπαρούτι. **/

Αγαπητοί φίλοι, φίλες
Εκ μέρους της ομάδας του Κέντρου Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών (ΚΕΜΜΙΣ) συμφωνούμε στην έκδοση ανακοίνωσης με βασικούς άξονες:
  1. Την ανθρωπιστική κρίση που σοβεί στη Συρία, την καταδίκη του θανάτου και του τραυματισμού αμάχων.
  2. Την άμεση και χωρίς όρους κατάπαυση κάθε ένοπλης σύγκρουσης στην χώρα.
  3. Την άμεση και χωρίς όρους είσοδο των διεθνών ανθρωπιστικών οργανώσεων (κατά βάση Ερυθρού Σταυρού, Ερυθρής Ημισελήνου Γιατρών Χωρίς Σύνορα κλπ) στις περιοχές που έχουν πληγεί
  4. Την άμεση και χωρίς όρους, ασφαλή επιστροφή των προσφύγων
  5. Το σεβασμό των βασικών ελευθεριών του εκφράζεσθαι και του συναθροίζεσθαι με στόχο την δρομολόγηση διαδικασιών γνήσιας έκφρασης του λαού της Συρίας.
Με εκτίμηση

Σωτήρης Ρούσσος



/** Τελευταία, η απάντηση του γραφικού τρελού, που νομίζει πως στην Ελλάδα έχουμε κάποιο προβληματάκι που χρήζει κάποιας προσοχής από τους Έλληνες καλλιτέχνες και διανοούμενους. Ευτυχώς, κάποιες πρωτοβουλίες γι' αυτό έχουν πάρει αρκετοί Γάλλοι διανοούμενοι (βλ. http://www.nooz.gr/greece/kalesma-gallon-dianooumenon-uper-tou-ellinikoi-laoi ). Ας είναι καλά οι άνθρωποι ... **/



Καλά ρε μάγγες, μας κοροϊδεύετε ή πίνετε κάτι πολύ δυνατό;!!!

Δεν έχετε πάρει είδηση πως υπάρχει και άλλη μια χώρα πιό κοντά σ' εμάς από την Συρία;! Λέγεται Ελλάς και - παρεμπιπτόντως  - ΖΕΙΤΕ Σ' ΑΥΤΗΝ!. Η εν λόγω χώρα λοιπόν, από το 2008, άρχισε να παρουσιάζει μια "situation" που έχει καταλήξει σήμερα εξαιρετικά στριμόκωλη - μιλάμε για ζήτημα ζωής ή θανάτου του λαού της και της ίδιας της χωρας ως κρατικής οντότητας - στριμόκωλη σε βαθμό που όσοι τουλάχιστον από τους κατοίκους αυτού του - για σας ως φαίνεται μακρυνού - τόπου νοιάζονται ειλικρινά για το μέλον του, να αισθάνονται, εδώ και τρία περίπου χρόνια, μια "... growing anxiety and worry ..." και ήδη να έχουν πάρει "... a stand in this situation ...", συχνά μάλιστα ένα αρκετά δυναμικό "stand".

Όταν καίγεται μια γειτονιά ξέρετε, αρχίζει ο καθένας με το να σβήσει τη φωτιά στο σπίτι του και αμέσως μετά τρέχει να βοηθήσει να σβήσει η φωτιά και στο σπίτι του γείτονα. Εκτός βέβαια αν το δικό του σπίτι δεν έχει πάρει ακόμα φωτιά οπότε, τρέχει αμέσως να βοηθήσει το γείτονα, όχι μόνο για λόγους "... ανθρωπιστικής αλληλεγγύης ...", ούτε μονάχα γιατί φιλοδοξεί να είναι "... a voice of the civil society in the region ..." - κίνητρα και τα δύο απόλυτα σεβαστά και ευγενή - αλλά διότι επιπλέον η φωτιά του γείτονα απειλεί άμεσα και το δικό του σπίτι, την δικηά του επιβίωση - κίνητρο λιγώτερο ίσως ευγενές, αλλά απόλυτα λογικό, ανθρώπινο και αποδεκτό. Για όλους αυτούς τους λόγους άλλωστε - ανθρωπιστικούς όσο και πρακτικούς - πολλοί πολίτες των γειτονικών μας ευρωπαϊκών χωρών ευαισθητοποιήθηκαν πρόσφατα και πήραν μια σαφή θέση υπέρ του Ελληνικού Λαού στο "ελληνικό  ζήτημα".

Είναι λοιπόν προφανές πως όταν κάποιοι που ζουν σ' αυτη τη χώρα - όντες μάλιστα και πολίτες της, τύποις τουλάχιστον - δεν φαίνονται να παίρνουν, τρία χρόνια τώρα, χαμπάρι για το δράμα των συμπολιτών/συμπατριωτών τους, ενώ ευαισθητοποιούνται ξαφνικά στην όντως δύσκολη κατάσταση της καθ' όλα συμπαθούς γείτονος Συρίας, αυτοί οι "κάποιοι" όχι μόνον δεν αισθάνονται Έλληνες πολίτες, αλλά ούτε καν Ευρωπαίοι πολίτες, το όλον θέμα δεν τους αφορά ποσώς, γιατί έχουν δέσει τις τύχες και τα συμφέροντά τους με την αντίπερα όχθη, δηλαδή με το διεθνές τυρρανικό καθεστώς του χρηματοπιστωτικού κτήνους, είναι συνεπώς "καθεστωτικοί". Το δε "ανθρωπιστικό" τους ενδιαφέρον για την Συρία αποδεικνύεται έτσι απόλυτα κίβδηλο, η ιστορία άλλωστε είναι γεμάτη από τα παραδείγματα της υστερόβουλης "φιλανθρωπίας" των εκάστοτε "καθεστωτικών".

Απαιτώ λοιπόν να με διαγράψετε από την λίστα σας, από σήμερα δε δεν επιθυμώ - εγώ προσωπικά - να έχω την παραμικρή σχέση με την ALF, οι προτεραιότητές μας είναι - προφανέστατα - πολύ διαφορετικές.

Σας δηλώνω δε πως αυτήν  την αλληλογραφία θα την κοινοποιήσω ευρύτατα στο διαδίκτυο, καταγγέλοντας έτσι την στάση του πολιτιστικού οργανισμού ALF απένταντι στον πολιτισμό στη χώρα μου ως υποκριτική και ανάλγητη. Το χρωστώ στην ιδέα του πολιτισμού, στους συναδέλφους μου που βιοπορίζονται τίμια και γενναία - δοθείσης της σημερινής κατάστασης - στον χώρο του πολιτισμού, σε όλους στους συμπολίτες μου τέλος, που δικαιούνται να γνωρίζουν με ποιούς τρόπους κάποιοι, καταχρώνται το κοινωνικό αγαθό του πολιτισμού και το κοινωνικό κύρος όσων πραγματικά δημιουργούν πολιτισμό, προκειμένου να εξυπηρετήσουν ιδιοτελείς σκοπούς.

Μιχάλης Οδυσσέας Γιακουμάκης
Ζωγράφος, Εικονογράφος Κόμικ, Δάσκαλος Εικαστικών.



Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

6η Συνεδρίαση του Ε.ΠΑ.Μ. Πολιτισμού

Συνάδελφοι / Συναγωνιστές

Το Ε.ΠΑ.Μ. Πολιτισμού είναι μια πρωτοπβουλία μελών του Ε.ΠΑ.Μ. που δραστηριοποιούνται βιοποριστικά στον χώρο του Πολιτισμού. (Εικαστικές Τέχνες - συμπεριλαμβάνονται και οι Εφαρμοσμένες Εικαστικές καθώς και η Αρχιτεκτονική/Διακοσμητική - Θέατρο/Κινφος, Μουσική, Λογοτεχνία)

Το ιστολόγιό μας ("blog" στα νεολογισμικά ελληνικά) είναι στην διεύθυνση
http://epam-politismou.blogspot.com/. Είναι σημαντικό να γραφτείτε μέλη του ιστολογίου.

Συνεδριάζουμε κάθε 2η Πέμπτη. Οι συνεδριάσεις μας ανακοινώνονται στο ιστολόγιο. Η επόμενη συνεδρίαση μας (6η) προγραμματίστηκε για την Πέμπτη, 1η Μαρτίου, ώρα 19:00 στα κεντρικά γραφεία του Ε.ΠΑ.Μ., Σφακτηρίας 23, Κεραμεικός. (Πλησιέστερο ΜΕΤΡΟ "Κεραμεικός")

Θέμα συζήτησης: Προετοιμασία πολιτιστικής παρέμβασης στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα.

Λόγω της ιδιαίτερα ευαίσθητης φύσης της ημέρας (μεγάλο derby), μια επιτυχημένη πολιτιστική παρέμβασή μας μπορεί να παίξει καταλυτικό θετικό ρόλο. Ας το πάρουμε λοιπόν ο καθένας μας σαν προσωπικό θέμα τιμής να παρέμβουμε επιτυχημένα. Οι εξ ημών ηθοποιοί κυρίως, είναι οι πλέον απαραίτητοι σε μια παρόμοια παρέμβαση.

Παρακαλείστε λοιπόν θερμά, όσοι δεν εμποδίζεστε από τις αποστάσεις, να παρεβρεθείτε στην συνεδρίαση της 1ης Μαρτίου.

Για το προσωρινό συντονιστικό του Ε.ΠΑ.Μ. Πολιτισμού


Μιχάλης Οδυσσέας Γιακουμάκης
Ζωγράφος, Εικονογράφος Κόμικ, Δάσκαλος Εικαστικών

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

H 5η συνεδρίαση του Ε.ΠΑ.Μ. Πολιτισμού που ανεβλήθη...

H 5η συνεδρίαση του Ε.ΠΑ.Μ. Πολιτισμού που είχε προγραμματιστεί για την 09/02/2012 ανεβλήθη κατόπιν επείγουσας ειδοποίησης απο τα κεντρικά του Ε.ΠΑ.Μ. να συμμετάσχουμε όλοι στην διαδήλωση εκείνης της ημέρας.

Η συνεδρίαση επαναπρογραμματίστηκε γι' αυτήν την Πέμπτη 16/02/2012, ώρα 19:00, στην Σφακτηρίας 23 (κεντρικά γραφεία του Ε.ΠΑ.Μ.)

Η συνεδρίαση θα γίνει, με την επιφύλαξη μήπως προκύψει πάλι κινητοποίηση εκείνη την ημέρα δοθέντος του ραγδαίου των εξελίξεων.

Η συμμετοχή μας στην 5η συνεδρίαση του Ε.ΠΑ.Μ. Πολιτισμού κρίνεται όσο ποτέ απαραίτητη.

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

ΝΑΡΚΗ

ένα διήγημα του Νίκου Γεωργαντώνη

Κοιτάξαμε τον κόσμο. Κρύος ο κόσμος… Παγερός. Απόμακρος. Οι άνθρωποι, σαν τυφλοπόντικες, είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους... Περπατάνε, πηγαίνουν στις δουλειές τους… – ε; και τι μ' αυτό; Τίποτα. Αμίλητοι, δουλεύουνε σαν τα σκυλιά και κουρασμένοι, χαμένοι γυρνάνε στα σπίτια τους, τρώνε και κοιμούνται… Αυτός είναι ο κόσμος τους, τέτοια η ζωή τους. Δεν την θέλουν…

Και τι να πουν. Σάμπως τι έμεινε να συζητάνε; Για τον καναπέ, για την καιγούργια τηλεόραση, για κανένα διακοσμητικό και τις κουρτίνες τους, για τις διακοπές – όσοι πάνε διακοπές… – για τα ρούχα τους, για τα παπούτσια τους… Ανούσια!

Χάθηκε ο κόσμος κι οι σχέσεις των ανθρώπων. Πάει η ζέστα κι η συντροφιά…
Και το φωνάζουν οι παλιοί. "Φτώχεινε ο κόσμος, παιδί μου… Παν οι καιροί, πέρασαν. Κάποτε έβγαινε ο γείτονας να σου πει καλημέρα και γέμιζε ήλιο η μέρα σου! Τώρα, κάνει να σ' αποφύγει, να μη σε δει... Σάμπως σε ξέρει δηλαδή!"

Εμείς βέβαια υποστηρίξαμε τη ζωή που ζήσαμε: Δεν είχαμε πολέμους, δεν είχαμε φτώχια, είχαμε ένα πιάτο φαί, σπουδάσαμε, οι δάσκαλοι στο σχολείο πέταξαν τις βέργες, τα χέρια μας ήταν μαλακά… Έπειτα, τις ευκολίες που κερδίσαμε… πού τις πας; Τι φούρνοι, τι πλυντήρια, τι αυτοκίνητα οικογενειακά, τι κινηματογράφοι σύγχρονοι. Και έρ-κοντίσιον, και καλλυντικά, και ρούχα όμορφα, πολλά για να διαλέξεις. Έρωτες ανέμελοι… βόλτες… "Πού τα πας όλα αυτά;" λέγαμε θιγμένοι.

"Ναι, ναι…" απαντούσαν εκείνοι "καλά όλα αυτά, ωραία, κι όμορφα… Μα δεν είναι σαν εκείνες τις εποχές…
Μες τις δυσκολίες χωρούσε ένα χαμόγελο. Αντίκρυζες τον συνάνθρωπό σου και τον έλεγες αδερφό σου…"

"Σήμερα δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι;"

"Ναι, υπάρχουν. Σπανίζουν όμως. Δεν τους βρίσκεις εύκολα. Κι αν είναι καλοί, πολλές φορές είναι φοβισμένοι."

"Φοβισμένοι;"

"Φοβισμένοι. Κλεισμένοι στο μπουντρούμι της ψυχής τους. Εκεί πέταξαν το κορμί τους, εκεί το εξόρισαν. Καλυτέρεψαν οι καιροί, μεγάλωσαν οι ανέσεις, την ψυχή μας όμως την κατάντησαν νωθρή… και την πέταξαν στο σκοτάδι να μη φωνάζει, να μη βλέπει, να μη διαμαρτύρεται… Περπατάμε και δεν βλέπουμε. Βλέπουμε και δεν ξέρουμε που πάμε…"

"Δεν σε καταλαβαίνω."

"Θα καταλάβεις. Σιγά σιγά. Θα δεις. Θα μάθεις… Δεν χρειάζεται να βιάζεσαι. Με το δικό σου μυαλό πρέπει να πορεύεσαι."

Άλλες φορές πάλι, κάποιο ήσυχο δειλινό, λέγονταν πράγματα ακατανόητα...

"Στη φωτιά ο άνθρωπος χαμογελά πραγματικά!… Μόνο στη φωτιά σπαθίζει τις πίκρες του ο άνθρωπος και ζεσταίνεται η ψυχή του. Και ζεσταίνεται ο κόσμος… και προχωρά!"

"Δεν το καταλαβαίνω αυτό που λες." απαντούσαμε.

"Άκου να σου πω μια ιστορία…
Κάποτε αιώνες πριν, σε μια χώρα μακρινή, απέραντη και παγωμένη υπήρχε ένα χωριό στο οποίο βασίλευε πάντα ο χειμώνας…"

"Ο χειμώνας;… Δηλαδή εκεί είχε μόνο χειμώνα!"

"Ναι! Γιατί οι άνθρωποι ήταν τόσο ψυχροί που πάντα έκανε κρύο… Κανείς δε μιλούσε με τον διπλανό του, κανείς δε βοηθούσε σε μια ανάγκη τον συγχωριανό του, όλοι κοιτούσαν πως να ξεγελάσουν, πως να κοροιδέψουν, πως να εκμεταλλευτούν ο ένας τον άλλο… Οι πλούσιοι τους φτωχούς, οι φτωχοί τους πλούσιους, οι φτωχοί τους φτωχούς… και μόνο κάποιες σπίθες ανθρωπιας έφεγγαν για λίγο μόνο μέσα στη νύχτα σαν φοβισμένες πυγολαμπίδες…
Μια μέρα όμως… «Φωτιά! Φωτιά!» φωνάζει ένας χωριάτης. «Φωτιά χωριανοί! Φωτιά! Καίγεται ο αχερώνας. Φωτιά!»…
Και τότε, σαν νά γιναν μάγια, τρέξαν όλοι μονομιάς, βγήκαν απ' τα σπίτια, φτιάξαν αλυσίδες, από το ποτάμι μέχρι τον αχερώνα και χέρι με χέρι μετέφεραν κουβάδες με νερό, και τους έριχναν στη φωτιά...

Κι έσβησε η φωτιά. Και σώθηκε το χωριό.

Οι άνθρωποι τώρα ξαπόσταιναν ανακουφισμένοι. Γελούσαν. Αγκάλιαζαν ο ένας τον άλλο. Τραγουδούσαν… Πλούσιοι και φτωχοί, γέροι και παιδιά, γυναίκες και άντρες… Όλοι, ήταν μονιασμένοι… Εκεί, που πριν λίγο βασίλευε ο φθόνος και η πονηριά, τώρα, μεσουρανούσε η καλοσύνη κι η αυταπάρνηση… Εκεί, που λίγο πριν ο όφις δάγκωνε τις άχρηστες καρδιές των χωριανών και στάλαζε φαρμάκι εξαφανίζοντας κάθε πορφύρα ανθρωπιάς, τώρα, γιασεμί λουλούδιζε πυκνό σαν άνοιξη, στον κήπο των ανθρώπων… Ήταν μια νύχτα αξέχαστη για το χωριό. Και πάντα, κάθε χρόνο, το θυμόνταν· και χαίρονταν οι άνθρωποι· κι ευχαριστιόνταν…"

Μα η ιστορία είχε εξάψει τη φαντασία και πλήθος απορίες γεννιόνταν.

"Και γιατί αφού μισιούνταν έτρεξαν όλοι να σβήσουν τη φωτιά;" ρωτούσαμε.

"Όταν κινδυνεύει να καεί όλο το χωριό οι άνθρωποι τότε μπορούν να καταλάβουν ότι οι διαφορές τους είναι ασήμαντες μπροστά στο κακό του αφανισμού τους… Αν ακούσουν την καρδιά τους, εύκολα θα πράξουν έτσι, δίχως να σκεφτούν… Αν πάλι κάποιοι σκεφτούν… τα μίση και τις διαφορές τους και κάτσουν σπίτι τους να προστατεύσουν μόνοι τα υπάρχοντά τους κι ό,τι με κόπο κέρδισαν… ε, αυτοί, παιδί μου, πρώτοι θα χαθούν… Όχι μόνο γιατί δεν πρόκειται κανείς να τους βοηθήσει, αλλά και γιατί η φωτιά -- αν φτάσει σπίτι τους -- θα είναι τόσο μεγάλη που θα αφανίσει ολάκαιρο το χωριό, κι αυτούς μαζί… Τέτοια απανθρωπιά κι άνθρωποι βρώμικοι δεν την αντέχουν..."

Οι άνθρωποι όμως σήμερα δεν ευτυχούν να πιάσει φωτιά… Κυκλοφορούν σαν τα φαντάσματα. Γελάν και διαπομπεύουν τη θλίψη τους. Είναι μαζί και είναι αβάσταχτα μόνοι. "Παν οι καιροί, πέρασαν. Φτώχεινε ο κόσμος…"
Σαν να μην είναι τόσο ψέμα τελικά...

***

Ας ανάψει μια φωτιά! Ας φωτίσει ο κόσμος! Ας ζεστάνουν οι ψυχές των ανθρώπων! Ας μονιάσουν τα θηρία! Κάπως πρέπει να ζήσουμε.
Δε ρωτήσαμε όμως… Πώς τις φωτιές κρατάμε για πάντα αναμένες. Πώς τις ψυχές μας πάντα συγκινημένες διατηρούμε. Και πώς μια άλλη φλόγα παίρνει τη θέση παλιάς αγαπημένης. Αυτά, δεν τα ρωτήσαμε… Θα μάθουμε. Ας ανάψει μια φωτιά!









5η συνεδρίαση του Ε.ΠΑ.Μ. Πολιτισμού

Αγαπητοί συναγωνιστές/συνάδελφοι

Η 5η συνεδρίασή μας θα γίνει την προσεχή Πέμπτη, 9/2/12 ώρα 19:00 στην οδό Σφακτηρίας 23, (Κεραμεικός, πλησιέστερο ΜΕΤΡΟ "Κεραμεικός"). Θέμα, η συνέχιση της προετοιμασίας της πολιτιστικής παρέμβασής μας στην επέτειο της 25ης Μαρτίου.

Η παρέμβαση αυτή χρειάζεται να έχει την μέγιστη δυνατή απήχηση και αποτελεσματικότητα. Ας το πάρει ο καθένας μας σαν προσωπικό θέμα τιμής!

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

TO 2o ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΤΟΥ ΕΠΑΜ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
 
 

Την Πέμπτη, 26 Ιανουαρίου, ξεκίνησε ο πρώτος κύκλος των επιμορφωτικών διαλέξεων και σεμιναρίων του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ.), που απευθύνονται στα μέλη και τους φίλους του Μετώπου. Στόχος της νέας αυτής δραστηριότητας του Ε.ΠΑ.Μ. είναι να αποκαλυφθούν όλες οι παράμετροι της επίθεσης που δέχεται η χώρα και ο λαός μας, να αναλυθούν σε βάθος όλες οι πτυχές της πολιτικής φυσιογνωμίας του Ε.ΠΑ.Μ. και να συγκροτηθεί η πολιτική πρόταση του συντονισμού της λαϊκής αγανάκτησης μαζί με όλες τις αντιστασιακές συλλογικότητες.

Την Πέμπτη, 2 Φεβρουαρίου, συνεχίζεται ο κύκλος με το 2ο Επιμορφωτικό Σεμινάριο...
Ο καθηγητής Γιάννης Παπαμιχαήλ, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής του Ε.ΠΑ.Μ., θα εισηγηθεί το θέμα «Αντιφάσεις και αδιέξοδα της Αριστεράς: η υποβάθμιση του εθνικού ζητήματος και η ανάπτυξη του αριστερού κοσμοπολιτισμού στην μεταπολίτευση».

Ώρα έναρξης 7:00 μ.μ., Θέατρο ΑΛΦΑ, Πατησίων και Στουρνάρη γωνία.

Εκ μέρους της Πολιτικής Επιτροπής του Ε.ΠΑ.Μ.
Λεωνίδας Χ. Αποσκίτης

 
βίντεο απο το 1ο σεμινάριο
http://epamkaterinis.wordpress.com/2012/01/28/%ce%b5%ce%ba%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%b1-%cf%83%ce%b5%ce%bc%ce%b9%ce%bd%ce%b1%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bc/#more-946

ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΜΕ ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ

Τετάρτη, 1 Φεβρουαρίου 2012
Ώρα: από τις 8:00 μ.μ. μέχρι τις 8:30 μ.μ.
Τοποθεσία: ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΕΗ-ΟΧΙ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ

ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ
ΟΠΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΡΕΥΜΑ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ.

ΣΤΙΣ 8 ΤΟ ΒΡΑΔΥ ,ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΜΗΝΥΜΑ.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.


Το "απαγόν" ή σβήσιμο είναι άλλη μία μοναδική μορφή διαμαρτυρίας που
χρησιμοποίησαν τον Σεπτέμβριο του 2002 οι Αργεντινοί καταναλωτές για
να ακυρώσουν τις αυξήσεις στο ρεύμα και σε άλλα κοινωνικά αγαθά κοινής
ωφέλειας. Έσβησαν ταυτόχρονα τα φώτα για ένα τέταρτο σε όλη τη χώρα!
Τη βύθισαν στο σκοτάδι και ανάγκασαν κυβέρνηση και εταιρείες σε άτακτη
υποχώρηση.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ